Laatste weekjes Pretoria

Hello hello :)
Hoe is t met jullie? Hier is t alweer 3 weken later nog steeds helemaal geweldig! Na afgelopen verhaaltje nog 1,5 week in Pretoria geweest en ’n uitstapje naar Lesotho gemaakt. En nu al 1,5 week aan het rondreizen door heel ZA met Jonas en de familie!
Eerst nog even n kort stukje over de laatste weekjes in Pretoria en Lesotho, en daarna een heel verhaal van Jonas over alle avonturen van onze reis!

In Pretoria zelf hebben we niet meer veel bijzonders gedaan de laatste weken van de coschaptijd, nouja coschaptijd, als ik er zo op terug kijk zie ik t meer als een grote vakantie, alhoewel de dagen in t ziekenhuis nog ‘lang’ waren de laatste weken elke dag tot 2 uur. Maar elke middag vooral in Hatfield en in Menlyn rondgehangen, de bioscoop te vaak van binnen gezien (vooral allemaal erg slechte films, maar wel gezellig), wat getennist, geluncht, enz. Heel gezellig allemaal, hoewel er niet veel mensen van onze groep over waren nadat we ook Gideon naar t vliegveld gebracht hadden. Onderweg naar t vliegveld nog een afscheidsetentje gehad in Sandton, dit is de duurste buitenwijk van Jo’burg, alleen maar luxe winkels, rijke mensen en dure auto’s, een heel ander Afrika… maar wel leuk om te zien, zijn er ondertussen ’n aantal keer geweest. Verder Gold Reef City (het pretpark) nog n keertje bezocht met Lars, en met oa Richard en Renee met een soort golfkarretje door de dierentuin van Pretoria gescheurd, te vet.

Hoogtepunt van de laatste 2 weekjes Pretoria was het weekendje weg naar Lesotho met Zainna, Lars, Richard, Marcus en Suze. Lesotho ligt net als Swaziland midden in ZA, n arm land, droog, heel hoog, en nu in de winter vooral heel koud! Op de heenweg midden door grote sneeuwvlaktes gereden, en over erg slechte bergwegen (een en al pothole of zandweg) door half Lesotho gereden op weg naar onze Backpackers waar we uiteindelijk niet konden komen omdat we de sterk afdalende weg niet met onze 2 chico’s aandurfden. Achteraf gezien zou deze weg een eitje zijn, vergeleken met de afdaling de dag daarna, maar daarover dadelijk meer. Uiteindelijk nog net op tijd voor het donker een andere overnachtingsplek gevonden zonder elektriciteit en waar het zo koud was dat we ons op de bank onder warme dekens maar met whisky (die we met moeite de grens overgekregen hadden) en andere sterke drank opgewarmd hebben. De dag daarna een mooie route gereden naar de Sani Pass (op de grens met ZA, nog net in Lesotho) waar we nog een mooie wandeling gemaakt hebben. Helaas was het guesthouse hier vol en moesten we die dag nog naar ZA rijden. Wat we alleen niet wisten is dat als je bij de grens Lesotho uitging, je nog een uur een weg af moest rijden om bij de volgende grenspost ZA weer binnen te komen. Op internet lazen we achteraf “It is a notoriously dangerous road, which requires the use of a 4x4 vehicle and above average driving experience. It has occasional remains of vehicles that did not succeed in navigating its steep gradients and poor traction surfaces”, haha, kwamen wij daar in onze chicootjes. We kwamen met zn allen de berg niet eens af omdat de auto te zwaar was, dus Richard en Lars zijn alleen naar beneden gereden met veel moeite. Wij moesten eerst lopen, daarna door lopen omdat we hoorden dat de grens maar tot 4 uur open was, daarna rennen omdat iedereen uit langsrijdende auto’s schreeuwde dat we echt op moesten schieten, en daarna liften met andere langsrijdende auto’s omdat zelfs andere auto’s om ons aan het stressen waren. Dat alles om een paar minuten voor 4 de grenspost te bereiken, dat scheelde weer een nachtje in niemandsland….

Nou, dat was het einde van de 8 weken Pretoria, was raar om daar daarna met Jonas weg te rijden. Toch wel een beetje verdrietig toen ik Pretoria uitreed. Maar wel met een mooi vooruitzicht, 3 weken rondreizen met Jonas. Daar zal hij verder over vertellen, maar aangezien dat verhaal nog niet af is en nu al zo’n paar A4tjes beslaat en dus nog ingekort moet worden, komt dat deel van t verhaal binnenkort!
Kuss!